25
09
نمای کرتین وال، اجزا و سیستم ها
نمای کرتین وال یا دیوار پرده ای عبارت است از نوعی پوشش خارجی بنا
که غیرسازه‌ای بوده و صرفا برای جلوگیری از نفوذ آب و هوای خارج به داخل و عدم
تبادل حرارتی داخل و خارج ساختمان طراحی و اجرا می گردد. بدین معنی که هیچگونه بار
مرده ای به استثنای وزن خود را تحمل نکرده و نیروهای افقی ناشی از باد که بر
بدنه آن وارد می‌آید را از طریق اتصالات موجود در طبقات و ستون های ساختمان به سازه اصلی انتقال می‌دهد. به همین خاطر امکان طراحی و اجرای آن با استفاده از مواد
بسیار سبک وجود داشته که این امر علاوه بر کاهش چشمگیر هزینه های ساخت و ساز خصوصا
سازه اصلی، در سبک سازی ساختمان و در نتیجه استقامت بیشتر بنا در مقابل زلزله نیز
نقش بسزایی را ایفا می‌نماید.
اجزای نمای کرتین وال
سیستم‌های معمول نمای کرتین وال از دو بخش اصلی تشکیل می‌گردند که
عبارت است از سازه نگه دارنده و مصالح پر کننده. اگر چه سازه اصلی اولین کرتین وال
های ساخته شده فولادین بوده ولی امروزه عموما این نوع نما با استفاده از پروفیل های
اکسترود شده آلومینیومی طراحی می‌گردد. فریم های آلومینیومی در اکثر موارد با شیشه
پر می‌شوند که علاوه بر تامین نور طبیعی برای داخل ساختمان از لحاظ معماری نیز نمای
بسیار زیبا و دلپذیری را به وجود می‌آورد.
هر چند استفاده از شیشه مزایای ارزشمندی را در بر دارد ولی در
ساختمان‌هایی که بصورت گسترده از شیشه در نمای آن‌ها بهره‌گیری شده، کنترل فاکتورهایی چون دمای آسایش و دید مطلوب، پیچیده و نیازمند محاسبات خاصی میباشد. به همین
دلیل در بسیاری از ساختمان‌ها خصوصا ساختمانهای مسکونی و یا بیمارستانی که در طول
شب نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند، استفاده از مصالح پر کننده دیگری که باعث
محدودیت دید به سمت داخل می‌گردند در کنار نمای کرتین وال بسیار متداول است. مصالح دیگری که بطور معمول به عنوان پر کننده در
کنار شیشه مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: صفحات
فلزی یا ترکیبی خصوصا کامپوزیت پنل آلومینیومی، سنگ، سرامیک، شیشه اسپندرل و چوب
طبیعی یا مصنوعی. استفاده از انواع لور و شیدر روی شیشه برای کنترل دید و میزان
نور عبوری نیز بسیار متداول است. همچنین اجرای انواع پنجره‌های بازشو در داخل
نمای کرتین وال امکان‌پذیر است.
تفاوت عمده نمای کرتین وال با روش‌های سنتی نماسازی در این است که
کرتین وال بر اساس خواسته طراحان و با توجه به مقتضیات بنا و و عواملی چون:
انقباض و انبساط حرارتی، لرزش‌ها و تحرکات ساختمان بر اثر نیروهای ناشی از باد و
زلزله، آب‌بندی و هوابندی موثر، ایزولاسیون حرارتی جهت کاهش هزینه‌های گرمایش و
سرمایش، عایق‌بندی صوتی و چگونگی نورپردازی در ساختمان طراحی و اجرا می‌گردد و مناسب‌ترین روش نماسازی در ساختمانهای با
طبقات متعدد میباشد.
روش‌ها و سیستم‌ها
سیستم استیک: بخش اعظم کرتین وال های اجرا شده، با
این روش طراحی و نصب گردیده‌اند. در این روش اجزای مختلف استراکچر اصلی شامل
پروفیل های عمودی و افقی بصورت مجزا روی بدنه ساختمان نصب گردیده و سپس شیشه یا
سایر مصالح پر کننده داخل آن قرار می‌گیرند. بخش عمده مراحل ساخت و نصب در محل
کارگاه ساختمانی انجام می‌شود ولی برش، ماشینکاری، نصب اتصالات و آماده‌سازی
پروفیل‌ها می‌تواند در کارگاه یا کارخانه تولیدی انجام پذیرد. ضمنا در صورت استفاده
از فریم برای قراردهی مصالح پر کننده فریم ها نیز می‌توانند در کارخانه مونتاژ شده
و همراه با مصالح پرکننده قرار گرفته در آن، جهت نصب، به کارگاه ساختمانی ارسال
گردند.
سیستم یونیتایزد: در این روش که
مدولار نیز نامیده می‌شود، تقریبا تمامی مراحل ساخت در کارخانه سازنده انجام می‌پذیرد. بدین معنی که بر اساس طراحی‌های دقیق انجام شده، نمای ساختمان به قطعات
کوچک‌تری که از نظر وزن و ابعاد قابل جابجایی باشد تقسیم‌بندی می‌گردد و کلیه اجزای آن شامل پروفیل ها، گسکت ها، اتصالات و یراق آلات در کارخانه مونتاژ و نهایتا
شیشه و سایر مصالح پرکننده در آن نصب و یونیت های کامل شده به محل پروژه حمل می‌گردند. سپس هر یک از یونیت ها در محل مشخص خود، با روش هنگینگ به اتصالات تعبیه
شده بر روی بدنه ساختمان در کنار یکدیگر نصب می‌گردند.
مزایای استفاده از سیستم یونیتایزد عبارت است از افزایش سرعت و کاهش
هزینه‌های نصب در محل کارگاه ساختمانی و امکان کنترل کیفیت مستمر و موثر در تمامی
مراحل ساخت در فضای بسته کارخانه تولید کننده. البته این روش معایبی چون افزایش
قیمت مواد اولیه به دلیل دارا بودن وزن بیشتر و افزایش هزینه‌های حمل را نیز در بر
دارد و در مجموع برای پروژه‌های بزرگ و مناطقی که نرخ دستمزد در آن بالا میباشد و
یا پروژه‌هایی که انجام کار کارگاهی طولانی در آن میسر نیست، مناسب است.
تگ های مطلب : نمای کرتین وال, نمای Curtain Wall, کرتین وال, Curtain Wall, Curtain Wall System, curtainwall modern facade
: