تاریخچه کرتین وال و جزئیات اجرای آن
08
05

تاریخچه کرتین وال و جزئیات اجرای آن

تعریف

کرتین وال که به آن نمای شیشه ای نیز گفته می شود، یک روش ساختمانی برای نمای ساختمان ها است. کرتین وال پوسته بیرونی ساختمان را تشکیل می‌دهد و در جلوی ساختار کلی ساختمان به شکل یک پوسته جداگانه قرار می‌گیرد و معمولا از جلوی طبقات می‌گذرد. از آنجایی که این نوع سازه تنها وزن خود را تحمل می‌کند و تحت هیچ بار ساکن دیگری در ساختمان نیست، می‌تواند به عنوان یک سازه سبک وزن طراحی شود. نمای کرتین وال معمولا با سازه اصلی ترکیب می‌شود. روند کار به این شکل است که نمای طبقات معمولاً به ساختاری شبکه‌ای به شکل قاب که از جنس استیل یا پروفیل آلومینیومی بوده تقسیم‌بندی شده و در ادامه با شیشه یا سایر عناصر پرکننده مسطح پر می‌شود. کرتین وال می‌تواند به عنوان یک نمای مولیون-ترانسوم یا به عنوان یک جز از نما اجرا شود. معمولاً بارهای عمودی و افقی کرتین وال به صورت طبقه‌ای از هم جدا می‌شوند اما با اجرای سازه مناسب می‌توان آنها را در مسافت‌های طولانی تر نیز اجرا کرد. نکته قابل توجه در این بحث این است که کرتین وال نباید از لحاظ ماهیتی با یک نمای تهویه‌ای اشتباه گرفته شود.  


 


 

تاریخچه

به دلیل اینکه کرتین وال بسیار سبک‌تر از دیوارهای باربر سنتی بود، این امر باعث افزایش استفاده از شیشه و به طور خاص کرتین وال نمای بیرونی شد و اولین کرتین وال ها متولد شدند.
در سال 1903 کارخانه اسباب بازی M. Steiff در Giengen a. با کرتین وال شیشه ای در هر چهار طرف بنا ساخته شد. این احتمالاً اولین نمونه کرتین وال در تاریخ ساخت و سازهای صنعتی است.
1899 - 1800، فروشگاه Tietz در لایپزیگر استراسه در برلین، توسط B. Sehring و L. Lachmann با یک پنجره به طول 17.50 در 17.50 متر، که می‌توان به عنوان اولین کرتین وال در برلین در نظر گرفت. 
اوریل چمبرز (1864) و خیابان کوک 16 (1866) که هر دو در لیورپول انگلیس ساخته شده توسط معمار محلی و مهندس عمران پیتر الیس، با استفاده گسترده از شیشه در نمای آنها مشخص شده است و این باعث می شود  که آنها را  دو نمونه از نخستین ساختمان‌های جهان با سیستم کرتین وال دانست. دیوارهای شیشه ای گسترده اجازه می‌دهد تا نور با استفاده از فضای بیشتر به داخل ساختمان نفوذ کند. 
 




روش نصب  

کرتین وال برای طراحی یکنواخت نماهای بزرگ و خاص مناسب هستند و می توان آنها را بدون داربست و پیش ساخته  مونتاژ کرد. نماهای بلند اغلب با کمک چنین سیستمی طراحی می شوند. عناصر این نوع نما معمولاً از جداره بالایی به بالا و از جداره یزیرین به پایین قاب متصل می‌شوند. این عناصر را می‌توان با کمک اتصالات مخصوصی چون پروفیل‌های آب بندی که با هم همپوشانی دارند به صورت افقی یا عمودی به یکدیگر وصل کرد.

مزایا

 یکی از مزیت‌های کرتین وال، اجرا با زاویه‌های قابل تنظیم است. همچنین به راحتی در دسترس برای تمهیدات آتی بوده و سرویس‌دهی میان دوره‌ای به آنها به راحتی انجام می‌گیرد. از آنجایی که طراحی کرتین وال تقریباً مستقل از ساختار اصلی است، تقسیم‌ها و طرح‌ها و همچنین قسمت‌های تزئینی می‌توانند آزادتر انتخاب شوند. از دیگر مزایای نصب سریع آنها به دلیل مدولار بودن سیستم طراحی آن است که این عناصر می‌توانند به صورت پیش ساخته از کارخانه فرستاده شود یا در نهایت در محل ساخت و ساز به یکدیگر متصل شوند. 
 



لازم به ذکر  است که کرتین وال، پتانسیل بسیار خوبی برای عایق کاری جداره خارجی ساختمان‌ها دارد و جایگزین مناسبی برای سیستم‌های عایق حرارتی کامپوزیت است. به وسیله آنها می‌توان گرمای مناسب در ساختمان (زمستان‌ها) و یا در خارج (تابستان) را با کارایی بیشتری نگه داشت. از این رو کرتین وال یکی از مصادیق اصلی ساختمان‌هایی با انرژی پایدار محسوب می‌شود.  

متریال عایق کاری

مواد عایق مناسب برای کرتین وال شامل: پشم معدنی (پشم شیشه/پشم سنگ)، پانل‌های فوم سفت و سخت پلی اورتان، چوب پنبه، پروفیل‌های آب بندی الاستیک. به عنوان مثال از لاستیک اتیلن-پروپیلن دیین(EPDM) ، بین قاب اصلی و کرتین وال قرار داده می‌شود.