10
10
سیستم نمای فریم لس
سیستم نمای فریم لس یک پوشش بیرونی ساختمان است که در آن دیوارهای بیرونی غیر سازه ای
هستند که برای حفظ هوای و ساکنان استفاده می شود. از آنجا که نمای فریم لس نمای غیر سازه ای است، می توان از مواد
سبک وزن ساخته شده، در نتیجه کاهش بار وارده بر سازه ساختمان و متعاقبا کاهش هزینه
های ساخت و ساز را به همراه دارد. مزیت استفاده از شیشه به عنوان نمای فریم لس این است که نور طبیعی می تواند عمق بیشتری در داخل ساختمان نفوذ
کند. نمای فریم لس هیچ بار ساختاری از ساختمان را به غیر
از بار بار مرده خود تحمل نمی کند. نمای فریم لس بارهای باد جانبی را که بر روی آن تحمیل می شود را به وسیله ساختار
اصلی ساختمان از طریق اتصالات در طبقه یا ستون ساختمان منتقل می کند. نمای فریم لس
برای مقاومت در برابر نفوذ هوا و آب طراحی شده است، همچنین بار ناشی از نیروی باد
و نیروهای لرزه ای که بر روی ساختمان عمل می کند، مقاومت در برابر بارهای باد، و
حمایت از نیروهای وزن بار مرده خود را نیز میتواند تحمل کند.
به طور کلی سیستم های کرتین وال معمولا با اعضای
آلومینیومی اکسترود شده طراحی شده اند، هرچند کرتین وال ها در گذشته با قاب های
فولادی ساخته شده اند. قاب آلومینیومی معمولا دارای شیشه ای است که یک ساختمان
معماری زیبا را می دهد و همچنین منافعی مانند نور روز را فراهم می کند.
سیستم نمای فریم لس با سیستم های فروشگاهی
متفاوتند، زیرا آنها طراحی شده اند تا ، با توجه به نیازهای طراحی به چند طبقه تقسیم
شوند.
سیستم نمای فریم لس، می توانند برای احداث
مجسمه های نمادین شیشه ای و برای دکوراسیون نمای ساختمان استفاده شوند. فن آوری های
پردازش شیشه ی مدرن اجازه می دهد ایجاد نمایه های اصلی در ساختمان ها و یا قطعات
آنها. واحدهای تزئینی متفاوت یا شیشه ای با اتصالات مختلفی برای آن استفاده می
شود. نما های شیشه ای مانند نمای فریم لس می توانند است به قسمت های ساختمان متصل
شوند، بدین گونه که ستون ها در فواصل مناسب قرار می گیرند یا به قطعات ساخته شده
خاص متصل می شوند.
نمای فریم لس بدون توجه به زیبایی ساختمان ، منافع
دیگری نیز برای ساختمان های مدرن امروزی به ارمغان می آورد. سر و صدای خارجی را نیز
سرکوب می کند
ساختمان ها به مدت طولانی با دیواره های خارجی
ساختمان ساخته می شده اند که از بار کلیه ساختار حمایت می کنند. توسعه و استفاده
گسترده از فولاد ساختاری و بتن مسلح بعد از آن، ستون های نسبتا کوچک برای حمایت از
بارهای زیاد را فراهم کرد؛ از این رو، دیوارهای بیرونی ساختمان ها دیگر برای حمایت
ساختاری لازم نیست. دیوارهای بیرونی می تواند بدون تحمل بار اضافی و در نتیجه بسیار
سبک تر و بازتر از دیوارهای باربری سنگی گذشته ساخته شوند. این امر موجب افزایش
استفاده از شیشه به عنوان نمای خارجی شد و کرتین وال متولد شد.
نسخه های پیشین اولیه سیستم های کرتین وال ممکن
است در ساختمان های چوبی قبل از قرن نوزدهم وجود داشته باشد؛ در این نما ها از
ستون ها برای حمایت از ساختمان به جای خود دیوارها استفاده می شوند، مخصوصا وقتی
که پانل های بزرگ شیشه ای درگیر بودند. زمانی که آهن شروع به استفاده گسترده در
ساختمان در اواخر قرن 18 و بعد از آن زمانی که ساختمان های آهن و شیشه ای از قبیل
کریستال کاستز ساخته شد.
: